"Αν δεν μπορείς ν' αποφύγεις κάτι, απόλαυσέ
το". Με τη φράση αυτή ως πυξίδα η κα Μαρίνα Ψιλούτσικου καταφέρνει για
ακόμα μια φορά ν' ανοίξει νέους δρόμους σκέψης, με το βιβλίο της με τίτλο :
"Ως πότε θα διαβάζω;". Είμαι απόλυτα σίγουρη, ότι ο καθένας από μας
έχει αναφωνήσει αυτή τη φράση, κάποια στιγμή της σχολικής ή/και πανεπιστημιακής
του ζωής, και ο λόγος αυτός ήταν αρκετός για να βυθιστώ γεμάτη περιέργεια στις
σελίδες του.
Είναι ένα βιβλίο κατάθεσης προσωπικών εμπειριών και απόψεων από έναν άνθρωπο που φαίνεται ότι αγαπάει τη μάθηση, και πασχίζει με πάθος να βοηθήσει τους μαθητές να καταφέρουν να χαρούν τις όμορφες στιγμές του σχολείου / πανεπιστημίου, και να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θα προκύψουν, με όσο το δυνατόν λιγότερους κραδασμούς. Αγγίζει με λεπτότητα το θέμα των εξετάσεων και των βαθμών, για τα οποία τόσο μελάνι έχει χυθεί, παρέχοντας πολύτιμες σκέψεις για προβληματισμό, μα και σύνεση των γονιών που θεωρούν τις Πανελλαδικές εξετάσεις μονόδρομο. Εντρυφεί στο σημαντικό θέμα της σωστής μελέτης - η οποία αποτελεί κατα τη γνώμη μου τον πυρήνα των δυσκολιών που βιώνουν οι μαθητές - παρουσιάζοντας έξι διαστάσεις, οι οποίες θα διευκολύνουν το έργο των παιδιών στην καθημερινότητα. Με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο λόγος της συγγραφέως δεν είναι καθοδηγητικός και δεν περιέχει ψήγματα απολυτότητας ως προς τις απόψεις της.
ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την περιγραφή |
Οφείλω λοιπόν να ομολογήσω ότι η κα Ψιλούτσικου έχει
ένα καταπληκτικό χαρισμα: καταφέρνει με λόγο απλό και αναφέροντας εύστοχα,
καθημερινά παραδείγματα να γίνει κατανοητή από αναγνώστες κάθε ηλικίας, από
γονείς και μαθητές. Όντας η ίδια μια επιτυχημένη μαθήτρια και στην πορεία μία
καταξιωμένη επαγγελματίας, χωρίς να σέρνει στο άρμα της ματαιοδοξίες και
απωθημένα, προσπαθεί να προσφέρει πολύτιμες συμβουλές για να μετατρέψει ο
μαθητής / φοιτητής το διάβασμα σε ένα όμορφο ταξίδι. Το χιούμορ, ο
αυτοσαρκασμός και η αμεσότητά της είναι από τα πιο βασικά στοιχεία που
διατρέχουν το βιβλίο της και του προσδίδουν μια νεανική πλοκή. Έπιασα τον εαυτό
μου πολλές φορές να γελάει με τα περιστατικά που αναφέρονται κυρίως γιατί είχα
και εγώ ανάλογες εμπειρίες.
Είναι ένα βιβλίο κατάθεσης προσωπικών εμπειριών και απόψεων από έναν άνθρωπο που φαίνεται ότι αγαπάει τη μάθηση, και πασχίζει με πάθος να βοηθήσει τους μαθητές να καταφέρουν να χαρούν τις όμορφες στιγμές του σχολείου / πανεπιστημίου, και να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θα προκύψουν, με όσο το δυνατόν λιγότερους κραδασμούς. Αγγίζει με λεπτότητα το θέμα των εξετάσεων και των βαθμών, για τα οποία τόσο μελάνι έχει χυθεί, παρέχοντας πολύτιμες σκέψεις για προβληματισμό, μα και σύνεση των γονιών που θεωρούν τις Πανελλαδικές εξετάσεις μονόδρομο. Εντρυφεί στο σημαντικό θέμα της σωστής μελέτης - η οποία αποτελεί κατα τη γνώμη μου τον πυρήνα των δυσκολιών που βιώνουν οι μαθητές - παρουσιάζοντας έξι διαστάσεις, οι οποίες θα διευκολύνουν το έργο των παιδιών στην καθημερινότητα. Με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο λόγος της συγγραφέως δεν είναι καθοδηγητικός και δεν περιέχει ψήγματα απολυτότητας ως προς τις απόψεις της.
Δεν έχει λοιπόν σημασία "ως πότε θα διαβάζω"
αλλά πώς θα μπορέσει ο κάθε μαθητής να απολαύσει την πορεία του στον κόσμο της
γνώσης χωρίς να στερηθεί όσα αγαπά και τον γεμίζουν. Και το βιβλίο αυτό θα τον
βοηθήσει να βρει το σωστό τρόπο, ανάλογα με τον χαρακτήρα του και την
ιδιοσυγκρασία του, για να το επιτύχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου